ur. 14 II 1892 w m. Kaliska k. Włocławek, s. Leopolda i Emmy Rozalii z d. Krieger. Student konserwatorium muzycznego w Petersburgu, w. rzymskokatolickie. Książeczka wojskowa nr 16278.
W 1908 ukończył szkołę handlową we Włocławku. Studiował w Konserwatorium Muzycznym w Petersburgu i tam w 1911 wstąpił do ZS w Petersburgu. Od 18 VIII 1914 służył w LP. We IX 1914 został przydzielony do 1. szw. kaw. W. Beliny-Prażmowskiego, w którym pozostał aż do kryzysu przysięgowego (VII 1917) i rozwiązania 1. puł LP. W X 1915 wykazany w III plut. 1. szw. I Dyonu Ułanów. 31 III 1917 ukończył Kawaleryjską Szkołę Oficerską 1. puł LP w Ostrołęce, uzyskując ocenę bardzo dobrą, awansował do stopnia wchm. i wyznaczony został dowódcą plutonu. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) zbiegł z transportu do obozu internowanych w Szczypiornie. Od X 1917 działał w POW. Od VIII 1919 w WP. Był zastępcą dowódcy szw. zapasowego 11. puł, referentem Sekcji Jazdy w Departamencie I MSWojsk, a od V 1920 służył w 1. pszwol. Podczas wojny z bolszewikami dwukrotnie ranny. Od III 1921 był przydzielony do Wojskowego Instytutu Naukowo-Wydawniczego. Wykazany w stopniu rtm. w Spisie oficerów służących czynnie w dniu 1.6.21 r. Był wówczas przydzielony do 1. pszwol. W okresie X 1922 – IX 1924 studiował w WSWoj. w Warszawie. Następnie był wykładowcą w Centralnej Szkole Kawalerii w Grudziądzu w stopniu rtm. W l. 1924–1925 był także redaktorem „Przeglądu Kawaleryjskiego”. Od X 1927 szef Wydziału Wyszkolenia Departamentu Kawalerii MSWojsk. W XI 1928 został dowódcą szwadronu w 1. pszwol. W okresie II 1930 – IV 1932 był kierownikiem referatu w Oddziale III Sztabu Głównego. 1 I 1932 awansowany na ppłk. dypl. kaw., od X 1932 był I oficerem sztabu Inspektora Armii gen. J. Romera, a od VI 1935 I oficerem do zleceń w GISZ. W VII 1937 objął dowództwo 1. pszwol, a 19 III 1939 otrzymał awans do stopnia płk. dypl. kaw. Na czele pułku w ramach Mazowieckiej Brygady Kawalerii uczestniczył w kampanii 1939 roku. Wzięty do niewoli niemieckiej 29 IX 1939, po trzech dniach zbiegł z obozu w Jarosławiu i przybył do Warszawy. Od połowy X 1939 działał w Służbie Zwycięstwu Polski, był szefem Oddziału III i szefem Wydziału III/C Planowania Dowództwa Głównego. W I 1940 został szefem sztabu ZWZ na okupację niemiecką, a w VI 1940 szefem sztabu ZWZ. Aresztowany 7 VII 1941 w Warszawie, pomimo tortur nie załamał się, wyraził natomiast zgodę na przekazanie komendantowi ZWZ, gen. Stefanowi Roweckiemu ps. Grot niemieckiej propozycji „zawieszenia broni”, zapewniającego spokój na zapleczu frontu. Po wykonaniu tego zadania zobowiązany oficerskim słowem honoru do powrotu do więzienia 6 IX 1941 popełnił samobójstwo. Żonaty z Marią z Pawłowskich, miał córkę Wandę (1924–1983) – żołnierza AK, oraz syna Janusza Kazimierza (1926–1944) – żołnierza AK, który poległ w Powstaniu Warszawskim. Odznaczony VM 5. kl., KN, OOP 5. kl., KW 2x. Pośmiertnie otrzymał order VM 4. kl.
Źródła:
- CAW I.120.1.125;
- CAW I.120.33;
- Spis oficerów służących czynnie... (tu: ur 14 II 1891);
- R.O.1923;
- R.O.1924;
- R.O.1928;
- R.O.Kaw.1930;
- R.O.1932;
- R.O.1939;
- W. Chocianowicz, W 50-lecie...;
- T. Jurga, W. Karbowski, Armia 'Modlin'...;
- A. K. Kunert, Słownik biograficzny..., t. 1;'Beliniak' 1962, nr 12;
- 'Monitor Polski' 1931, nr 18.;
- M.Ney-Krwawicz, Komenda Główna Armii Krajowej 1939-1945, Warszawa 1990;
- A.K. Kunert: Słownik biograficzny konspiracji warszawskiej 1939-1944 t. I, Warszawa 1987).
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi