Albinowski Roman

ur. 6 VII 1853 (1858) w Tarnowie, s. Marcelego i Julii z d. Baniakowska. Kpt. rezerwy c. i k. sił zbrojnych, starszy radca skarbowy.

Ukończył 7 klas gimnazjum w Samborze. W 1873 rozpoczął służbę w armii austro-węgierskiej. W l. 1874–1876 uczył się w Korpusie Kadetów we Lwowie, następnie służył jako zawodowy oficer. W 1884 przeniesiony w stan spoczynku w stopniu kpt. piech. Pracował jako starszy radca skarbowy. Należał do „Sokoła”, od 12 VII 1913 instruktor z prawem lustrowania wyszkolenia organizacji. Razem z J. Hallerem prowadził kursy wojskowe w lwowskim gnieździe Polowych Drużyn „Sokoła”. Po wybuchu I wojny światowej od 16 VIII 1914 w składzie Centralnego Komitetu Narodowego. Mianowany przez CKN ppłk. i zastępcą dowódcy Legionu Wschodniego. Wobec rozkładu formacji, złożył funkcję, wyjechał do Krakowa i wstąpił do LP. Służył jako kpt. piech. Od 28 X 1914 był komendantem Szkoły Podchorążych LP kolejno: w Krakowie, Jabłonkowie, Marmaros-Sziget i w Kamieńsku (do 30 V 1915), a od 2 II 1915 komendantem Stacji Zbornej LP w Marmaros-Sziget. Awansowany 21 III 1915 do stopnia mjr. kanc. Na III kursie Szkoły Podchorążych(21 V – 22 VII 1915) wykładał regulamin służby. Od 31 V 1915 był komendantem Domu Rekonwalescentów LP w Kamieńsku, od 14 XI 1915 komendantem Stacji Zbornej LP we Lwowie, następnie Stacji Zbornej LP w Przemyślu i od 31 III 1916 w Wiedniu. Od 6 III 1917 był ponownie komendantem Domu Rekonwalescentów LP w Kamieńsku, następnie od 12 V 1916 komendantem Stacji Zbornej LP w Rembertowie. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) w Polskim Korpusie Posiłkowym, od 20 VIII 1917 w Stacji Zbornej LP w Warszawie, od 13 IX 1917 w rezerwie personalnej na etacie oddziału sztabowego, od 1 X 1917 w DU. 12 I 1918 na własną prośbę zwolniony ze służby ze względu na stan zdrowia. Od 26 XI 1918 w WP przydzielony z powodu wieku do służby pozafrontowej. Od 6 XII 1918 służył jako dowódca kolejno Powiatu Wojskowego w Przeworsku, w Jaworowie, Nadwórnej i Zborowie, w 1920 w Śniatyniu, a także jako komendant placu w Stryju oraz Tarnopolu. Awansowany 20 IV 1920 do stopnia ppłk. piech. ze starszeństwem z 1 IV 1920. W XI 1920 pracował jako szef Lotnej Komisji Kontrolnej przy DOGen. Kielce. Wykazany w stopniu ppłk. w Spisie oficerów służących czynnie w dniu 1.6.21 r. Był wówczas przydzielony do 26. pp. 26 I 1922 przeszedł do rezerwy. Zweryfikowany jako ppłk rez. piech. z 1 VI 1919. Żonaty z Bronisławą z d. Staszkiewicz. Zamieszkał w Krakowie, zmarł 20 X 1922 i tam został pochowany. Odznaczony KN.

Źródła:

  • ANKr., NKN, sygn. 435;
  • CAW I.120.1.369;
  • CAW I.120.1.386;
  • CAW I.120.63.746;
  • CAW I.120.63.263;
  • CAW AP 522. AP 2126;
  • Oss. rkps 15813/I;
  • Spis oficerów służących czynnie...;
  • Lista starszeństwa 1917;
  • J. Dąbski, Wojna i ludzie...;
  • Księga pamiątkowa 1830...;
  • W. Niemczynowski, Polowe...;
  • W.K.Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik Biograficzny, t.I A-F.

Autorzy:

Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918

Tagi

  Pobierz

  Powróć

Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu mechanizmu cookie w Twojej przeglądarce.

Więcej informacji