Alberti Stanisław Florian

ur. 26 XI 1895 w Krakowie, s. Stanisława, profesora Wyższej Szkoły Przemysłowej w Krakowie i Marii z d. Dobiecka. Maturzysta.

Ukończył I Gimnazjum św. Anny w Krakowie, maturę uzyskał w 1914. Od 1911 należał do skautingu i PDS. Od 1 VIII 1914 w oddziałach strzeleckich J. Piłsudskiego, następnie w LP. Służył w 14. komp. IV baonu 2. pp LP. Uczestnik kampanii karpackiej. 4 III 1915 zwolniony ze służby z powodu choroby. 15 XI 1915 powołany do armii austro-węgierskiej, do baonu zapasowego 13. pp. W okresie 1 II – 10 IV 1916 przebywał w Szkole Oficerów Rezerwy w Opawie, skąd powrócił do pułku. Ranny 16 IV 1916, w szpitalu w Wiedniu amputowano mu prawą rękę. Mianowany 1 VIII 1916 do stopnia chor. piech. Podjął studia prawnicze na uniwersytecie w Wiedniu. W roku akademickim 1916/1917 rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W okresie 4 I – 2 VIII 1917 oficer sądowy Twierdzy Kraków. Awansowany 1 IV 1917 do stopnia ppor. piech. Odbywał służbę administracyjną w ekspozyturach rolniczych w Galicji. Od 2 XII 1918 w WP. Uczestnik wojny polsko-ukraińskiej (1918–1919), walczył w rejonie Lwowa jako adiutant grupy mjr. E. Więckowskiego (do 1 I 1919). Służył potem jako oficer 4. pp Leg. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, od 19 VI 1919 był oficerem sztabu II BP Leg. Awansowany 1 XII 1919 na stopień por. piech. Od 27 VIII 1920 pracował jako referent personalny w dowództwie brygady. Od 6 XI 1920 był I oficerem operacyjnym 2. DP Leg., a od 26 III 1921 szefem oddziału operacyjnego tej dywizji. Ukończył kurs oficerów informacyjnych przy sztabie 2 Armii (7 II – 12 III 1921) i kurs lotniczo-łącznikowy w Toruniu (1–26 VIII 1921). Wykazany w stopniu por. w Spisie oficerów służących czynnie w dniu 1.6.21 r. Był wówczas przydzielony do 2. pp Leg., od 27 VIII 1921 dowodził plut. w 2. pp Leg. Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 VI 1919. Jednocześnie od l 1916 kontynuował studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, na którym 9 XII 1922 uzyskał doktorat praw. Studiował też w krakowskiej Szkole Nauk Politycznych. Od 1 I 1923 był dowódcą komp. 2. pp Leg., a 27 I 1923 został przeniesiony do Ekspozytury nr 3 Oddziału II Sztabu Generalnego w Krakowie, 15 VII do Oddziału V Sztabu Generalnego, gdzie został oficerem do specjalnych poruczeń. 30 IX 1925 przeniesiony w stan spoczynku. Od 5 VII 1928 pracował jako urzędnik kontraktowy VIII stopnia w starostwie powiatowym we Włodzimierzu Wołyńskim. 28 VI 1929 został starostą powiatowym w Dąbrowie Tarnowskiej a od 13 XII 1930 w Białej. Wiceprezes zarządu powiatowego Federacji Polskich Związku Obrońców Ojczyzny w Białej. Należał do zarządu powiatowego Obozu Zjednoczenia Narodowego. Publicysta i tłumacz, pisywał na tematy związane z Zakopanem i Tatrami, tłumaczył współczesne powieści czeskie. Po 17 IX 1939 aresztowany przez NKWD we Lwowie. Wywieziony na podstawie listy nr 055/4 z 5–9 V 1940, zamordowany na terenie Ukrainy, prawdopodobnie w Kijowie. Żonaty (od 1925) z Kazimierą Szymańską. pamięci poświęcono tablicę na budynku przy pl. WP 11 w Białej oraz w Katedrze Polowej WP w Warszawie. Odznaczony podczas I wojny austr. Srebrnym Medalem za Waleczność 1. i 2. kl., austr. Krzyżem Wojskowym Karola, VM 5. kl., KW 3x.

Źródła:

  • CAW I.120.1.128;
  • IV Lista strat;
  • Spis oficerów służących czynnie...;
  • R.O.1923;
  • R.O.1924;
  • R.O.1928;
  • R.O.Rez.1934;
  • Corpus studiosorum..., cz. 1;
  • S. Łoza, Czy wiesz...;
  • J. Mierzwa, Słownik biograficzny starostów...;
  • Polski Cmentarz Wojenny Kijów-Bykownia..., t. 1;
  • Ukraiński ślad Katynia...

Autorzy:

Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918

Tagi

  Pobierz

  Powróć

Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu mechanizmu cookie w Twojej przeglądarce.

Więcej informacji