ur. 10 IV 1890 w m. Wojsław k. Mielca, s. Włodzimierza i Marii z d. Taborska, w. rzymskokatolickie. Właściciel dóbr. Książeczka wojskowa nr 8452a.
Uczęszczał do II Gimnazjum w Tarnowie (1900-1902), II Gimnazjum w Krakowie (1902-1903), gimnazjum oo. Jezuitów w Chyrowie (1903-1904), I Szkoły Realnej w Krakowie (1904-1906) i I Szkoły Realnej we Lwowie (1907-1908), gdzie uzyskał maturę. Następnie studiował w latach 1908-1909 w Wyższej Szkole Inżynierii Rolnej w Wiedniu i w latach 1909-1912 w Akademii Rolniczej we Wrocławiu. 30 X 1914 wstąpił w Częstochowie wstąpił do LP. Służył w 1. szwadronie rtm W.Beliny-Prażmowskiego. Dowodził Szpitalem Koni, a następnie plutonem w 3. szwadronie. W bitwie pod Kostiuchnówką (4-6 VII 1916) wyróżnił się pod Optową, biorąc do niewoli pluton nieprzyjaciela. 1 I 1917 mianowany chor.kaw. Po kryzysie przysięgowym i likwidacji pułku, wcielony został do armii austriackiej. Internowany w Witkowicach. Po zwolnieniu osiadł w swoim majątku Mędrzechów koło Szczucina. Od 8 XI 1918 w WP, początkowo jako adiutant Dowództwa Powiatu Wojskowego w Dąbrowie Tarnowskiej a od 20 III 1919 jako dowódca plutonu w 7. puł a następnie oficer operacyjny w I BJ.Dekretem z 25 V 1919 zatwierdzony w stopniu por. z przeniesieniem do I rezerwy z jednoczesnym powołaniem do czynnej służby wojskowej na czas wojny aż do demobilizacji. W rozkazie z tego samego dnia skierowany do 7. puł. Z dniem 1 IV 1920 awansowany do stopnia rtm. kaw., walczył w szeregach 7. puł. w którym dowodził szwadronem sztabowym. Od 15 II do 30 IV 1921 był uczestnikiem kursu w Centralnej Szkole Kawalerii w Grudziądzu, po czym został urlopowany i 2 I 1922 przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako rtm.kaw. ze starszeństwem z 1 VI 1919. Ponownie wstąpił do czynnej służby 22 II 1925 do 7. puł. Ukończył kurs w Centralnej Szkole Kawalerii (1 XI 1925-15 VI 1926). Dowodził szwadronami zapasowymi i liniowymi 7. puł w garnizonie w Mińsku Mazowieckim, uczestniczył w kursie w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie od 15 VI do 30 IX 1931. 1 I 1932 awansowany do stopnia mjr. kaw. Pełnił funkcję kierownika referatu personalnego w Departamencie Kawalerii MSWojsk., skąd został przeniesiony 1 XI 1934 do Biura Personalnego MSWojsk. 31 X 1935 przeszedł w stan spoczynku. Został wówczas dyrektorem biura osobowego w dyrekcji Państwowego Monopolu Tytoniowego. Działał społecznie. W VIII 1939 zmobilizowany do WP. Był oficerem do zleceń I wiceministra spraw wojskowych gen.J. Głuchowskiego. 18 IX 1939 r. przekroczył granicę rumuńską. W PSZ dowodził 2.oddziałem rozpoznawczym, następnie był oficerem personalnym w Inspektoracie Zarządu Wojskowego w Londynie. Po zakończeniu wojny pozostał w Wielkiej Brytanii. Zmarł 29 X 1953 w Iscoyd Park. Żonaty z Zofią Jordan-Stojowską, właścicielką majątku Diament koło Żabna, mieli córkę Ewę (ur. w 1918) i syna Krzysztofa (ur. w 1919). Odznaczony VM, KN, KW.
Źródła:
- CAW I.120.1.386;
- CAW I.120.33;
- DRW 1919 nr 61;
- DRW 1919 nr 66;
- Spis ewidencyjny byłych żołnierzy 1 Pułku Ułanów Polskich Beliny im.Józefa Piłsudskiego, 'Beliniak', nr 12, Londyn 2 VIII 1962;
- L.Grzebień, J.Kochanowicz, J.Niemiec, Chyrowiacy. Słownik biograficzny wychowanków Zakładu-Naukowo-Wychowawczego OO. Jezuitów w Chyrowie, 1886-1939, Kraków 2000;
- W.Sieroszewski Z pod znaku pułkownika Beliny, 'Legion' Kraków, (1935), nr 5-6;
- J.Skrzypczak, Na drodze do wolności. Mielczanie w walce o niepodległość Polski 1907-1918, Mielec 2008;
- J.Skrzypczak, Rok 1920 Mielczanie w wojnie polsko-bolszewickiej, Mielec 2010.
Autorzy:
Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek
Słownik Legionistów Polskich 1914-1918
Tagi